“7 Nisan ve 1 Mayıs’ta yeniden sokaklara!”1
— Lauro Fagundes
Okuyucularımızın önceki sayılarımızda görebileceği gibi Brezilya işçi sınıfı 13 Mart’ta sendika federasyonu CUT’un (Birleşik İşçi Merkezi) ve özellikle Dilma Rousseff başkanlığındaki (PT – İşçi Partisi) hükümetin Levy Planı’na (Maliye Bakanı) karşı emeğin taleplerini savunan toplumsal örgütlerin çağrısıyla sokaklara çıktı. İki gün sonra, bir kesimi diktatörlükten otuz yıl sonra açıkça askeri darbe çağrısı yapan sağcı muhalefet “Dilma defol! PT (İşçi Partisi) defol!” sloganlarıyla gösteri yaptı.
Bu sayının son düzeltmelerini yaparken, sendika ve halk meclisleri, 7 Nisan ve 1 Mayıs’taki kitlesel gösteriler için tüm ülkede hazırlıklara başlamıştı.
Sao Paulo’da, CUT, CTB, MST, CMP ve UNE’nun2 çağrısıyla “daha fazla demokrasi için, daha çok hak için ve yolsuzluğa karşı mücadele için” kurultay düzenlendi.
Sağcı ve darbeci muhalefetin, ana akım medyanın 15 Mart’ta yaptığını tekrarlayarak sayfalarına taşıdığı, 12 Nisan’ın “Dilma defol! PT defol!” sloganlarına karşı tartışıldı. Ve işçilerin sloganları, örgütlerin ileri sürdüğü önerilerle bugün bu mücadelede birleşti. Dolayısıyla “demokrasi için” demek; meşru hukuki yollarla ve “herhangi bir geri gidişe izin vermeme” içeriğiyle Dilma’ya verilmiş olan halk vekâletine saygı duymak anlamına geliyor.
Hakların savunulması, Bakan Levy’nin kılavuzluk ettiği mali uyumun bir parçası olan MP 664 ve 665’e (kanun hükmünde kararnameler) ve mutlak sosyal güvencesizlik getirecek PL 4330’a (kanun taslağı) “Hayır!” demeyi gerektirir.
Milleti soyanların tamamının cezalandırılması ile birlikte yolsuzluğa karşı mücadele, Petrobras’ın (devlete ait büyük milli petrol şirketi) ve onun Pré-Sal’deki (çokuluslu tekellerin peşinde olduğu yeni açık deniz petrol alanı) konumunun savunulması çağrısıyla zaten ikiye katlanmış durumda.
Bu ayrıca CUT’un pozisyonunda somut ifadesini buluyor: “Biz siyasi reform vasıtasıyla yolsuzluğa karşı mücadele ediyoruz ve bu bir Kurucu Meclis’in görevidir” ve “patronların finanse ettiği siyasi kampanyalara son vermek” için daha geniş bir birlik ve Eduardo Cunha’nın (PMDB, ana sağcı parti) “siyasi karşı-reformuna karşı” mücadele ile çelişmez.
“Rotayı değiştirmeden çözüm mümkün değil!”
19 Mart’ta yayınlanan CUT Yönetim Kurulu kararında şöyle yazıyor: “2014’teki seçimin ikinci turunda Dilma’ya verilen halk vekâleti, faiz oranlarını arttırması ve enflasyonu kontrol altına almayı hedefleyen bir resesyon politikasını uygulamaya koyması için değildi. CUT açısından kriz karşıtı mücadele; daha fazla iş ve daha iyi ücretlerle, kamu yatırımlarıyla ekonomik büyümeyi ve hakların genişletilmesini, ki bu da mevcut ekonomi politikasında değişikliği gerektiriyor.”
Gerçek şu ki Levy Planı, Dilma’ya verilen vekâletle tam bir çelişki içinde; Bakan Levy’yi koltuğunda tutmak, Dilma’ya başkanlık seçiminde zafer kazandıran halk kesimlerine bir saldırı. Levy Planı, hükümetin halk desteğini halk düşmanlarının sonradan kullanacağı şekilde dinamitliyor. PT şimdi CUT’un örgütlediği ulusal mücadele gününü desteklemeye söz veriyor. Fakat sloganlar arasında PT Ulusal Yürütme Komitesinin “Kongre’de (Parlamento) geliştirilebilir” diye destek sunduğu MP 664 ve 665’e karşı mücadele var. Bu pozisyon mutlaka tekrar gözden geçirilmeli ve PT de milletvekillerini PL 4330’a karşı oy vermeye teşvik etmelidir.
7 Nisan’daki ulusal mücadele günü boyunca sendikacılar, başkent Brezilya’da, Kongre’nin önünde PL 4330’un kabul edilmesini engellemek için toplanacaklar; işçi haklarının, demokrasinin, siyasi reformun ve Petrobras’ın savunulması sloganları temelinde çeşitli eyaletlerde (Brezilya federal bir devlet) mitingler gerçekleştirecekler.
Bu genel seferberlik, ulusun geçirdiği şiddetli krize karşı durabilmek için çalışanların önerilerini sıralayarak, tüm ülkede 1 Mayıs için birleşik kitlesel mitingleri güçlendirmelidir!
- ILC Uluslararası Bülteni’nin 10 Nisan 2015 tarihli 220. sayısında yayınlanmıştır. Brezilya İşçi Partisi’nin (PT) O Trabalho eğiliminin aynı isimli gazetesinde yeniden yayınlanmıştır. [↩]
- CTB: Brezilya İşçi Konfederasyonu; MST: Topraksız Köylüler Hareketi; CMP: Halk Hareketleri Merkezi; UNE: Ulusal Öğrenci Birliği. [↩]