Mumbay Dünya Konferansı

MARUTİ SUZUKİ İŞÇİLERİ SENDİKASINDAN ÇAĞRI:

PGBSosyalizm Duyurular , , , , , , , , ,

13 İşçi arkadaşımıza ÖMÜR BOYU HAPİS cezası verildi

13 Maruti Sendikası üyesine sendika kurmak ve taşeron sistemini kaldırmak için verdikleri mücadeleden dolayı ÖMÜR BOYU HAPİS cezası verildi

Maruti İşçilerine Özgürlük!

Maruti Suzuki grevi (2012). Özel güvenlikçilerin işçilere saldırdığı sırada fabrikada çıkan şaibeli yangında müdür Awanish Kumar Dev dumandan zehirlenerek hayatını kaybetti. Bunun ardından yüzden fazla Maruti işçisi “cinayet” suçlamasıyla hapse atıldı. Sendikanın resmileşmesine yardım etmiş olan ve işçilikten gelen bir yönetici olan Dev’in talihsiz ölümüyle işçilerin herhangi bir ilgisi yoktur.

18 Mart günü öğleden sonra Gurgaon Mahkemesi’nde on üç kardeşimize temelsiz bir cinayet suçlaması ile ömür boyu hapis cezaları verildi – bunların arasından 12’si Maruti Suzuki İşçi Sendikası organlarında görevli işçiler. Dört işçiye de 5’er yıl hapis cezası verildi. 14 işçiye ise 3 yıl hapis cezası verildi ama bu işçiler zaten 4 yıldır hapisteydiler, dolayısıyla serbest bırakıldılar. Yine 4 yıl hapis yatmış ama sonrasında beraat etmiş olan 117 işçiye ise bu kaybettikleri yılları kim geri verecek bilemiyoruz. 2012 yılından bu yana 148 işçi 4 yıl hapiste tutuldu, bunun öncesinde ise 2500 işçi yasadışı şekilde işten çıkartılmış ve devamında da devletin baskısına maruz kalmışlardı.

“Objektif bir hüküm” verilmiş olduğu yalanını reddediyoruz. Gerek iddianame gerekse hüküm hiçbir delile dayanmamaktadır. Yalancı tanıklıklara ve saf sınıf nefretine dayanmaktadır. Karşı karşıya olduğumuz savların detaylarını burada aktaracağız. Sendikanın resmileşmesine yardım etmiş olan ve işçilikten gelen bir yönetici olan Avanish Kumar Dev’in talihsiz ölümü ile işçilerin herhangi bir ilgisi yoktur. Savunmanın ortaya koymuş oldukları bunu kesin bir şekilde kanıtlamaktadır.18 Temmuz 2012 günü yaşanan çatışma bir süpervizörün bir Dalit işçisi olan Jiyalal’e saldırması ile başladı. Jiyalal ise daha sonra kast önyargılı bir suçlama ile bu davadaki esas suçlu haline getirildi ve işten uzaklaştırıldı. Bu dava tümüyle yönetimin sendikayı bitirmek için yürüttüğü komplonun parçası idi. Esas olarak da Sendikalaşma Hakkına ve sendikanın yükseltmekte olduğu taleplere – özellikle de taşeron işçilik sisteminin kaldırılması talebi- ve bunun işçilerin mücadelesinde bir sembol haline gelmesine yönelik bir saldırıydı.

İşçi sınıfının siyasi tutsakları olan Maruti işçilerine özgürlük!

Görülen hukuk davasında başlangıçtan itibaren, 18 Temmuz 2012 tarihinden sonra yönetimle hükümetin işbirliğiyle (bu işbirliğine polis, idare ve Çalışma Bakanlığı birimleri de dâhil) nasıl binlerce işçinin vahşi bir baskı altına alındığı mahkemeye aktarılmıştır. Verilen bu hüküm tümüyle işçi düşmanıdır ve ciddi biçimde Şirket yönetiminin çıkarlarının, “bir ders verme”, tüm ülkede, özellikle de Haryana ve Racastan’daki Gurgaon’dan Neemrana’ya uzanan kuşaktaki sanayi işçileri arasında korku salma ve terörize etme hedefi doğrultusunda verilmiştir. Savcılık son mütalaasında işçiler için “ölüm cezası” isterken – Chandigarh Yüksek Mahkemesi’nin 2013 Mayıs tarihli işçilerin serbest bırakılmasını reddeden kararına çok benzer bir şekilde- sermayenin “güveninin” yeniden sağlanmasından ve Başbakanın küresel yatırımcıları “Hindistan malı” üretmek için davet ettiği girişimden bahsetmektedir. Bu yabancı ve ulusal kapitalistlerin güveni tek bir şeye bağlıdır: ucuz ve itaatkar bir işgücü; dolayısıyla sendikalar veya taleplerin yükseltilmesine yer yoktur.Tüm sendikanın özel olarak hedef alınmasıyla Raj Şirketi, ülkedeki işçi hareketinin, sendika kurma hakkının ve diğer sendikal hakların ve işçilerin insan haklarının sermayedarlar ve Devlet tarafından legal ve illegal yollarla bastırılacağını göstermek istemektedir. Sendika organlarında görevli arkadaşlarımıza yönelik saldırılar sadece bu arkadaşlarımız 2011 yılından beri fabrikadaki emek sömürüsü uygulamalarına karşı mücadelede liderlik etmelerinden, sendikal hakları ve onurları için daimi ve taşeron işçilerin birliğini sağlayarak uzun süreli meşru bir mücadele içinde olmalarından, taşeronluk sisteminin kaldırılmasını, işyerinde onurlu çalışmayı ve yönetimin sömürücü uygulamalarına son verilmesini talep etmiş olmalarından ve nihayet 1 Mart 2012 tarihinde sendikamızı resmen tescil ettirmiş olmalarından dolayı yaşanmıştır. Yönetim, işçilerin bu hak talebini kabul etmemiş ve sendikamızı ezmek istemiştir; özellikle de Nisan 2012’de taşeronluk sisteminin kaldırılması gerektiğini savunan Talepler Bildirgemizi sunduktan sonra. İşte bu nedenle 18 Temmuz 2012’de yaşanmış olan çatışmayı kışkırttılar ve hızlandırdılar.

Enerjik ve umut dolu mücadelemiz Honda’dan Rico’ya Asti’den Shriram Pistons’a, Daikin AC’den Bellsonica’ya sanayi bölgesinde ve ötesinde benzer sömürü koşullarına karşı başka işçilerin de mücadele etmeleri için onlara güç verdi. İşçilerin bu ortak karşı çıkışı ezilmeli, şirket yönetimlerinin çıkarına onlara “bir ders verilmeliydi”.

Maruti işçileri grevde (2012)

İşçi hareketlerine yönelik benzer çatışmalar ve baskılar Noida’da Graziano Transmissions firmasında, Puducherry Regent Ceramics’de, Chennai’da Pricol firmasında ve başka yerlerde de yaşanmıştı. Verilmiş olan bu hüküm de yaşanmış bu baskılarla aynı doğrultudadır ve bu baskıları daha da şiddetlendirmektedir. Bu şekilde sanayi bölgeleri polis kamplarına dönüşmektedir.

Maruti Suzuki CEO’su RC Bhargava bunun bir “sınıf savaşı” olduğunu ifade etti. Hükümetin yaptığı ise işçilerin şirketler ile anlaşmazlıklarını bir “Hukuk ve Asayiş sorununa” dönüştürmek, sendikal hakları için ve taşeron sistemine karşı mücadele eden işçileri kriminalize etmek. Bunu lanetliyoruz. Korkmuyoruz. Bu muazzam ve sürekli baskıdan yorgun düşmüş de değiliz. Ancak işçilerin daimi işçiler-taşeronlar şeklinde bölünmüşlüğünü aşarak ve işçiler arasındaki birliği yükselterek, Şirket-Devlet sömürü-baskı rejiminin sürekli saldırılarına karşı bağımsız sınıf davamızı yükselterek mücadelemizi ileriye taşıyabiliriz. Sanayi bölgelerindeki yüz binlerce işçi 9 Mart’tan beri dayanışma eylemleri düzenliyorlar ve 16 Mart’ta Haryana, Racastan, UP, Tamil Nadu’da yüzbinin üzerinde işçi açlık grevine gitti. Kararın hemen ardından 18’inde 5 Maruti Suzuki fabrikasındaki 30.000 işçi yönetimin bastırma çabasına ve 8 günlük ücret kesintisi tehdidine rağmen bir saatlik bir iş bırakma eylemi yaptılar. 16 Mart’tan bu yana 20’den fazla şehirde birçok işçi, öğrenci, insan hakları örgütleri ve diğer örgütler protestolar düzenledi; 21 ülkede çeşitli heyetler dayanışma eylemleri gerçekleştirdi.

4 Nisan günü için bir Ulusal Protesto günü çağrısı yapıyoruz. Bu tayin edici ve önemli dönemeçte tüm işçilere ve işçiden yana güçlere suçlanan işçilerin serbest bırakılmaları, adaletin sağlanması ve işçilerin hakların elde edebilmeleri için ellerinden gelen her yolla bizimle dayanışma içerisinde olmaları çağrısını yapıyoruz.

Maruti İşçileri serbest bırakılsın!

Sanayi bölgelerindeki sömürü ve baskı rejimine son!

 

Maruti Suzuki İşçileri Sendikası Geçici Komitesi
18 Mart 2017

Bağlantı adresi: 7011865350 (Ramniwas), 9911258717 (Khusiram) on behalf of the PWC, MSWU.
E-mail: marutiworkerstruggle@gmail.com
Güncel bilgiler için bakınız: marutisuzukiworkersunion.wordpress.com

2016 yılı sonunda Hindistan’da gerçekleştirilen,

Ömür boyu hapis cezası verilen Maruti Sendikası işçilerinden Ram ve Pardeep, Mumbay Dünya Konferansı delegeleriydi.

Türkiye’den de iki delegenin katıldığı Savaşa, Sömürüye ve Güvencesiz Çalıştırmaya karşı toplanan Mumbay Dünya Konferansı‘nda Maruti Suzuki işçilerinin dayanışma çağrısı önemli bir yer tutmuştu. Konferans, tüm katılımcılarından “işçi heyetleriyle ülkelerindeki Hindistan elçiliklerine gitmelerini ve halen hapiste olan Maruti Suzuki işçilerinin derhal salıverilmesini ve sendikaları Maruti Suzuki İşçileri Sendikası (MSWU) için tüm sendikal hakların tanınmasını talep etmelerini” istedi.

Hindistan’ın Manesar-Gurgaon sanayi bölgesinde yaşanan baskıya ve taşeron sistemine karşı grevler ve fabrika işgali gerçekleştiren Maruti işçileri yıllardır cezaevinde, “idam cezası” ile yargılandılar ve şimdi de “ömür boyu hapse” mahkum edildiler. Mumbay Dünya Konferansı’nda dayanışma çağrılarını yükselten Maruti işçileri şimdi dünya işçi sınıflarından destek bekliyor.

Mumbay Dünya Konferansı kapanış oturumu (20 Kasım 2016)

Mumbay Dünya Konferansı Türkiye Delegasyonu Konuşmaları-2

PGBSosyalizm Bildiriler , , , , , , , , ,

Tarık Şafak:

“Bizim hedefimiz emperyalizmden kopuş ve işçilerin, yoksul köylülerin ve bütün ezilenlerin hükümetini kurmaya çalışmaktır.”

Kardeşlerim,

Sizleri Türkiye’den selamlıyorum. Üyesi olduğum İşçi Kardeşliği Partisi adına selamlıyorum. Partimiz bugüne kadar kendi içinden ve dışından birçok darbe yiyerek bugünlere geldi. Ama bugün yeniden ayağa kalkmanın eşiğinde. Buna mecbur çünkü Türkiye’de işçi sınıfının bağımsız sesi olabilecek bir sınıf partisi maalesef hala yok. İşçiler birçok ülkede olduğu gibi Türkiye’de de patron partilerine angaje olmuş durumdalar. İşte bunun bilincinde olan kapitalist sınıflar ve onların siyasi temsilcileri de işçi sınıfının bu zayıflığını görerek istedikleri gibi at koşturuyorlar. Bu konuda o kadar pervasızlar ki, ülkede sözde ılımlı İslam’ın temsilcisi olan bir diktatöre karşı ABD emperyalizminin güdümünde radikal İslamcı bir darbe girişiminde bulunabiliyorlar. Gerçi bu darbe girişimi başarısızlıkla sonuçlandı ama eğer başarılı olsaydı Endonezya’da 1966’da Sukarno’ya karşı gerçekleşen darbe gibi Kürtleri, Alevileri ve sosyalistleri keseceklerdi. Başarısız darbe girişiminin ardındaki Cemaat CIA destekli Endonezya’daki Nakdat-ül Ulema cemaatinin bir benzeridir.

Ancak bu başarısız darbeyi kendi lehine kullanan Erdoğan, şimdilerde ilan ettiği Olağanüstü Hal uygulamasıyla sözde darbecilere karşı savaşma kılıfına sığınarak, Kürt halkının parlamentodaki temsilcisi Kürt milletvekillerini hapse atmakta, sosyalist aydınları tutuklamakta, liberal gazeteleri yasaklamakta, Alevi derneklerine saldırmaktadır. Erdoğan, gözü dönmüş bir şekilde ülke içinde saldırılarını sürdürürken Suriye ve Irak’ta da savaşa girmekte ve bu yoldan ABD emperyalizmiyle pazarlık yapmaktadır.

İşçi Kardeşliği Partisi olarak politikamızı ikili bir zemin üzerinde sürdürmekteyiz. Bir taraftan Erdoğan’ın bir süre sonra alaturka faşizme kadar uzanabilecek olan bonapartist rejimine karşı, bu rejimin bütün mağdurlarını sokakta bir araya getirecek olan eylem komitelerinin oluşturulmasına çağırıyoruz. Öte yandan ülkedeki etnik (Türk/Kürt) ve mezhepsel (Alevi/Sünni) bütün bölünmeleri ancak işçi sınıfının bağımsız örgütlenmesiyle engelleyebileceğimizi bildiğimizden kitlesel bir işçi sınıfı partisinin inşası yolunda hareket ediyoruz. Partimizi bu yolda bir araç olarak işçi sınıfının hizmetine sunmak istiyoruz. Biliyoruz ki, ülkenin parçalanmasını engelleyecek ve millete öncülük edecek tek güç işçi sınıfıdır. Ama işçiler de ancak örgütlü olduklarında bir sınıf oluştururlar. İşçi Kardeşliği Partisi Türkiye’nin emperyalizm tarafından parçalanmasının engellenmesi için egemen bir kurucu meclis çağrısında bulunmaktadır. Herhangi bir seçim barajının olmadığı, her partinin TV’lerde eşit sürelerle propaganda yapabildiği, halk örgütlenmelerine izin verildiği, din ve vicdan özgürlüğü ile ifade özgürlüğünün olduğu, komşu ülkelere askeri müdahale girişimlerini yasaklayacak bir egemen kurucu meclis. Siyasal demokrasinin kök salacağı böyle bir rejimin egemen meclisinde kitlesel bir işçi partisi olarak sınıf çıkarlarımız için sonuna kadar mücadele etmeyi görev biliyoruz. Bizim hedefimiz emperyalizmden kopuş ve işçilerin, yoksul köylülerin ve bütün ezilenlerin hükümetini kurmaya çalışmaktır. İşçi sınıfının nihai kurtuluşunun dünya çapında olacağı bilinciyle hepinizi bu mükemmel toplantının hazırlayıcıları (tertip komitesi) ve katılımcıları olmanızdan dolayı yoldaşça selamlarım. (19 Kasım 2016)

Mumbay Dünya Konferansı Türkiye Delegasyonu Konuşmaları-1

PGBSosyalizm Bildiriler , , , , , , , ,

Cemal Bilgin:

“…sadece kendi ülkelerimizde değil dünya çapında birlik olmak zorundayız. Buradan bu yönde kararlar çıkartmak zorundayız. Her ülkede patronlardan, onların hükümetlerinden ve devletlerinden bağımsız işçi sendikaları ve kitlesel işçi partileri inşa etmek zorundayız.”

Sevgili kardeşlerim,
Ben Cemal Bilgin. 36 yaşındayım. Türkiye’den geliyorum. 15 yıllık hasta bakıcıyım ve bu ay Olağanüstü Hal bahane edilerek işten atıldım. Çalıştığım yer, yarısı Avrupa kıtasında diğer yarısı Asya kıtasında olan Türkiye’nin 20 milyon nüfuslu – ki bu sizin için çok bir nüfus ifade etmeyebilir- en büyük kenti olan İstanbul’daki bir devlet hastanesi. Burada yaklaşık 1000 taşeron işçi olarak çalışıyoruz. Yıllardır hiçbir sosyal güvenceye sahip değiliz. Sendika hakkımız yok. Toplu sözleşme hakkımız yok. Geçtiğimiz yıllara kadar haftalık izin hakkımız dahi yoktu. Zorunlu olarak aramızda birlik olup Taş-İş-Der (Taşeron İşçileri Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği) adıyla bir işçi derneği kurduk. Toplu sözleşme hakkı olmadığı için sendikanın yerini tutamayan ama birlikte eyleme imkân sağlayan bir dernektir bu. Bu derneğin eylemleri sayesinde yıllar sonra ilk defa haftalık ücretli izin hakkımızı kazanmamızın yanı sıra yıllık ücretli izin hakkımızı da kazandık. Öte yandan asgari ücret almaya başladık. Ben bu derneğin yürütme kurulu üyesiyim. Bizim bu hak alma eylemlerimizden rahatsız olan İdare, Hükümetin ilan ettiği olağanüstü hali bahane ederek beni işten attı, derneğin yöneticilerinden bir kadın arkadaşımızı da açığa aldı. Olağanüstü hal yasaklamalarına rağmen protesto eylemlerimizi hastane önünde yaptığımız ve süreklilik kazanan kitlesel basın açıklamalarıyla sürdürüyoruz. Hükümetin şimdilerde değiştirmek istediği mevcut Anayasaya göre basın açıklaması yapmak hala serbest. Bu eylemler sırasında çeşitli sendikalardan destek istedik. Türkiye’deki sağdan sola bütün sendikalar WFTUC’ya bağlı ETUC ‘un üyesi. Hükümete bağlı sağ sendikalar zaten hiçbir işçi kazanımını savunmak için mücadele etmiyorlar. Hatta Türkiye’nin en büyük işçi konfederasyonu TÜRK-İŞ’e bağlı TÜRK-METAL Sendikası gibi bazıları mafyatik yöntemler kullanıyorlar. Bu sendikanın Genel Başkanı aynı zamanda TÜRK-İŞ konfederasyonunun Genel Sekreteri. Bu yıl bu sendikanın üyesi Renault ve Fiat Otomobil fabrikası işçileri aylarca iş bırakıp greve giderek bu sendikadan istifa edip başka sendikaya geçmek istediler ama Hükümet-TÜRK METAL Sendikası- Renault ve Fiat’ın Fransız ve İtalyan işverenlerinin işbirliğiyle işçilerin mücadelesini şimdilik kırdılar.

Bizim mücadelemizle daha çok ilgilenenler sol sendikal konfederasyonla bağlı sendikalar oldu. Ama onlar da ETUC’un çizgisinden uzak düşmek istemeyen sendikalar olduklarından korporatist bir anlayışa tam anlamıyla sahip olmasalar da geçmiş yılların bürokratik sendikacılık anlayışının dışına çıkmak istemediklerinden, hem işçilerin öncülerine pek fazla güvenmiyorlar hem de ETUC yönetiminin “diyalogcu” ve “refakatçi”, yani işverenlere ve hükümetlere destek olan sendikacılık anlayışıyla pek güzel uyuşuyorlar. Bu yüzden yürüttüğümüz eylemler sırasında benim söz alıp işçilere doğrudan hitap etmemden rahatsız oldular. Hem mücadele ediyor gibi gözükmek hem de bir şey yapmamak için yerlerinde duruyorlar. Koltuklarını kaybetmek istemediklerinden öncü işçileri mümkün olduğunca frenliyorlar ve sadece kendi anlayışlarına kazandıklarında destekliyorlar.

Türkiye’de sendikalı işçi oranı yüzde 3. İşçi sınıfının geri kalanları nerdeyse tümüyle eğreti, güvencesiz koşullarda çalışıyorlar. Genç nüfusta işsizlik oranı yüzde 50’lere varıyor. Üniversite mezunu işsiz sayısı çok yüksek. Savaş yüzünden şu anda Türkiye’de 3,5 milyon kadar Suriyeli göçmen bulunuyor. Bunların çok az bir kısmı, yani nispeten paralı olanları Avrupa ülkelerine geçtiler, ama çoğunluğu bugün Türkiye’nin büyük kentlerinde dilencilik yapıyorlar ya da asgari ücretin bile çok altında ücretlerle çalışmak zorunda kalıyorlar. Çok kısa bir süre sonra bu insanların büyümeye başlayacak çocukları fuhuş ve uyuşturucu sektörünün kucağına düşecekler ya da düşmüş durumdalar.

Erdoğan hükümetleri sendikal mücadeleyi geriletip, buradan elde ettiği imkânlarla kendi yandaşlarını yeni işlere alıyor ve dolayısıyla hem bunların üzerinde hem kendi yandaşları olmayanlar üzerinde “işten atarım!” tehdidiyle baskı kuruyor, seçimlerde oy alıyor. Türkiye’de neredeyse bütün sanayi inşaat sektörüne dönmüş durumda. İnşaat sektöründe daha ucuz bir işgücü olduğu için daha çok Kürt işçiler istihdam ediliyor. Ülkenin bir diğer gelişkin sektörü olan turizmde de en pis işlerde Kürt işçiler çalıştırılıyor. Köylerinin, kentlerinin bombalanmasından kaçan Kürt gençleri büyük şehirlerde düşük ücretlerle çalışmak zorunda kalıyorlar. Ama bu daha düşük ücrete çalıştırma girişiminin sonu yok: Şimdilerde Suriyeli gençler ve hatta Türkî Cumhuriyetlerden (Kırgızistan, Tacikistan, Özbekistan gibi eski Sovyet Cumhuriyetleri) gelenler daha da düşük ücretlere istihdam ediliyorlar. Geçmişin bütün kamu iktisadi teşekkülleri yıkılıp onların yerine ya enternasyonal büyük oteller ya da çok büyük alışveriş merkezleri açılıyor.

Türkiye’nin büyük şehirleri Suudi Arabistan, Katar ve Birleşik Arap Emirlikleri’ne benzemeye başladı. İnşaat sektörünün doludizgin patlaması yüzünden çok büyük gökdelenler güvencesiz bir biçimde çok kısa sürede inşa ediliyorlar. Ve bu durum muazzam iş kazalarına neden oluyor. Biz bunlara artık “iş kazası” değil “iş cinayetleri” diyoruz.

Sevgili kardeşlerim,

Buraya gelip sizinle tanışmaktan büyük mutluluk duydum. Dolayısıyla bu büyük buluşmayı hazırlayan bütün arkadaşlara şükranlarımı iletiyorum. Görüyorum ki, dünya işçi sınıflarının bütün sorunları ortak. Artık emperyalist ülke işçi sınıflarıyla ezilen ülke işçi sınıfları arasındaki farklar da oldukça azalmaya başlamış. İnsanlar her tarafta yoksulluk koşullarında ve giderek daha fazla işsizlikle birlikte hayatta kalma mücadelesi veriyorlar. O zaman sadece kendi ülkelerimizde değil dünya çapında birlik olmak zorundayız. Buradan bu yönde kararlar çıkartmak zorundayız. Her ülkede patronlardan, onların hükümetlerinden ve devletlerinden bağımsız işçi sendikaları ve kitlesel işçi partileri inşa etmek zorundayız. Bu toplantıyı bunun bir adımı olarak görüyor ve hepinizi yoldaşlık duygularımla selamlıyorum. (19 Kasım 2016)

Mumbay Dünya Konferansı Sonuç Bildirgesi

PGBSosyalizm Bildiriler , , , , , , ,

Savaşa, Sömürüye ve Güvencesiz Çalıştırmaya Karşı Dünya Konferansı (Mumbay-Hindistan, 18-20 Kasım 2016) delegelerinin Mumbay Manifestosu’nu yaygın biçimde imzalamaları ve bu şekilde Savaşa ve Sömürüye Karşı Uluslararası İşçi Komitesi’ni kurmalarının ardından aşağıdaki Sonuç Bildirgesi konferans Başkanlık Divanı adına delegelere sunulmuştur:

Mumbay Dünya Konferansı’nda delegeler söz alarak tüm dünyadan işçilerin ve işçi örgütlerinin desteğini talep eden farklı girişimleri ve kampanyaları gündeme getirdiler.

1) Mumbay Konferansı kendisini uluslararası işçi hareketinin en iyi gelenekleriyle süreklilik içerisinde görür. Özellikle de işçilerin ve militanların, farklı ülkelerdeki işçiler arasındaki ilişkileri ve ortak eylemleri güçlendirmek için her koşulda özgürce dolaşabilmeleri gerektiğinin altını çizer. Bu nedenle Konferansımız, birçok delegenin katılımına mani olan tüm engelleri kınamaktadır. Özellikle, vize verilmeyerek katılımları engellenen Rubina Jamil’e ve tüm Pakistanlı yoldaşlarımıza – Afganistan’dan bir yoldaşımızın önerisi doğrultusunda- kardeşçe selamlarımızı iletiyoruz.

2) Konferansımızda, aralarında dört buçuk yıldır hapiste olan 11 işçinin de bulunduğu, büyük baskı gören Maruti Suzuki’deki (Hindistan) işçilerin mücadelesi ile ilgili bilgi verilmiştir. Konferansımız tüm katılımcılarına 2016 yılı bitmeden işçi heyetleriyle ülkelerindeki Hindistan elçiliklerine gitmeleri ve halen hapiste olan 11 Maruti Suzuki işçisinin derhal salıverilmesini ve sendikaları Maruti Suzuki İşçileri Sendikası (MSWU) için tüm sendikal hakların tanınmasını talep etmeleri çağrısını yapmaktadır.

3) Grevler, gösteriler ve diğer eylemler işçilerin taleplerinin karşılanması için başvurabilecekleri yegane araçlardır. Bu eylemlerin her biri meşrudur. Özellikle:

▪ Almanya’dan bir delege çokuluslu Amazon firmasının sendika karşıtı ve aşırı sömürüye dayalı uygulamaları hakkında bilgi vermiştir. Bu şirkete geri adım attırmak ve işçilerin meşru taleplerinin karşılanmasını sağlamak için yürütülen uluslararası kampanyanın bilgisi paylaşılmıştır.
▪ Meksika’dan bir delege San Quintin’deki (Baja California, Meksika) bağımsız sendikalarının tanınması ve bir toplu sözleşme yapılması için mücadele eden on binlerce tarım işçisinin mücadelesi ile ilgili bilgileri aktardı.
▪ Güney Afrika/Azanya’dan genç delegeler ücretsiz, sömürgecilikten arındırılmış bir eğitim için Harçlar Düşürülmeli kampanyası ile ilgili bilgi verdiler. Delegeler bu kampanyaya destek verilmesi ve Güney Afrika yetkililerine öğrenci faaliyetlerine yönelik baskılara son verme çağrısı yapılması taleplerini dillendirdiler.
▪ Meksika’nın petrol işletmesi PEMEX’i Savunma Ulusal Komitesi, Meksika’nın petrol kaynaklarının ve petrokimya sanayinin özelleştirilmesi yönündeki yabancı çokuluslu şirketlerin yoğun saldırılarına karşı yürütülen mücadele konusunda bilgi verdi.
▪ Brezilya’dan bir delege gayrimeşru Michel Temer hükümeti tarafından eğitim bütçesinde yapılan kesintilere tepki olarak yüzlerce lise ve üniversitenin işgali eylemleri ile ilgili konferansımızı bilgilendirdi.
▪ Birçok delege çok sayıda mesaj ile ulusları boğazlamakta olan dış borçların halkın borcu olmadığını dile getirdi; Konferansımız birçok işçi ve halk örgütünün dile getirdiği tüm dünyada bu borçların silinmesi talebine kendi sesini katmaktadır.

4) Her koşulda tüm dünyadan işçiler meşru hakları için mücadele etmek için örgütlenen ve patronlardan veya devletten baskı gören işçi sınıfı kardeşleri ile dayanışma içindedirler:

▪ Konferansımızda iki Çinli işçi militan, Çinli işçilerin “toplumsal düzende huzursuzluk çıkarmak” suçlamasıyla hapse atıldığı bilgisini paylaşarak bu konuda yapılacak bir araştırma için bir uluslararası işçi komisyonu kurulması talebini dile getirdi.
▪ Romanya’dan kendisi de yıllarca hapiste kalmış olan bir işçi militanı, 1999 yılındaki maden işçilerinin grevinden dolayı hapse atılan maden işçileri sendikası lideri hakkında bilgi verdi.
▪ ABD’deki Siyahların Yaşamı Değerlidir (Black Lives Matter) hareketinin üyesi olan bir delege tarafından bu ülkedeki Siyah nüfusa, özellikle de Siyah gençlere yönelik artan baskı ve polis infazlarıyla ilgili bilgi verildi.
▪ Meksika’daki bir delege Palenque (Chiapas) sağlık çalışanları tarafından ulusal kamusal sağlık hizmetleri sisteminin özelleştirilmesine karşı yürütülen mücadele ve karşılaşılan baskılar, özellikle de greve gittikleri için işten atılan 156 çalışan ile ilgili bilgi verdi.
▪ Meksika’daki bir delege tarafından eğitimin özelleştirilmesine karşı devlet okullarındaki öğretmenler tarafından gerçekleştirilen grevin karşı karşıya kaldığı baskılarla ilgili bilgi verildi.
▪ Konferansımıza bir mesajla bilgi ileten Filipinler işçi militanları ülkenin en büyük serbest ticaret bölgesinde GAP markasının tedarikçisi Faremo International işçilerinin yürüttüğü mücadele hakkında bilgi verdiler. İşçiler burada patronların sendika karşıtı baskılarına karşı mücadele ediyorlar ve işten çıkartılmış tüm işçilerin işe iadesini ve toplu sözleşmeye uyulmasını talep ediyorlar.

Tüm bu durumlara ilişkin olarak Konferansımız baskılara derhal son verilmesini ve hapsedilmiş tüm işçi militanlarının derhal salıverilmesini talep eder.

5) Mumbay Konferansı emperyalist ülkeler tarafından yürütülen tüm savaşlara, askeri müdahalelere ve işgallere karşıdır. Bunların tümü ulusların egemenliğinin ve kendi kaderlerini tayin hakkının ihlalidir. Bu nedenle Konferansımız, özellikle de katılan delegelerin vermiş oldukları bilgiler doğrultusunda, ulusların egemenliğinin tanınmasını destekler:

▪ Haiti: BM-MINUSTAH birliklerinin Haiti’den derhal geri çekilmesini talep eden uluslararası kampanyanın yaygınlaştırılması.
▪ Morityus: Diego Garcia’daki ABD askeri üssünün kapatılması doğrultusundaki uluslararası kampanyanın yaygınlaştırılması.
▪ Afganistan: 15 yıldır bu ülkeyi işgal etmiş, halkını katletmiş ve diğer birçok ülkedeki gibi milyonlarca kadın, çocuk ve erkeğin diğer ülkelere göçüne yol açmış olan NATO birliklerinin derhal geri çekilmesi çağrısı.
▪ Zimbabwe: Uygulanan ambargoya son verilmesi, ülkenin toprak mülkiyeti ve kendi kaderini tayin hakkına ilişkin politikalarının geriletilmesi yönündeki uluslararası kurumlar aracılığı ile yapılan baskılara son verilmesi kampanyasının yaygınlaştırılması.

6) Konferansımızda 8 Mart 2017’nin tüm ülkelerde 8 Mart 1917’de Rus Devriminin yolunu açmış olan Rus kadınları selamlayarak kutlanması çağrısı da dile getirildi.

7) Ayrıca, Konferansımızda yedi ülkeden genç delegelerin yaygınlaştırılmasını istedikleri Savaşa, Sömürüye ve Güvencesiz Çalıştırmaya karşı Gençliğe bir Çağrı yapıldı.

Savaşa, Sömürüye ve Güvencesiz Çalıştırmaya karşı Mumbay Dünya Konferansı Manifestosu ve İlk İmzacılar Listesi

PGBSosyalizm Bildiriler, 24. Sayı, 17 Aralık 2016 , , , ,

Savaşa, Sömürüye ve Güvencesiz Çalıştırmaya karşı Dünya Konferansı

Mumbay-Hindistan (18-19-20 Kasım 2016)

Bizler 28 ülkeden [ABD, Afganistan, Almanya, Avusturya, Belarus, Belçika, Benin, Brezilya, Çin, Fransa, Güney Afrika/Azanya, Haiti, Hindistan, İngiltere, İsveç, İtalya, Kore, Macaristan, Meksika, Morityus, Portekiz, Romanya, Rusya, Şili, Togo, Türkiye, Ukrayna, Zimbabwe] 350 delege olarak farklı geleneklerden gelen sendika militanları ve işçi sınıfı hareketinin farklı akımlarının temsilcileriyiz. Savaşa, Sömürüye ve Güvencesiz Çalıştırmaya karşı Dünya Konferansı için Mumbay’da (Hindistan) bir araya geldik.

Konferansımız ayrıca diğer 20 ülkeden [Arjanjin, Avusturya, Bangladeş, Burundi, Çek Cumhuriyeti, Ekvador, Filipinler, İspanya, İsviçre, İzlanda, Japonya, Kanada, Norveç, Pakistan, Peru, Polonya, Porto Riko, Ruanda, Tunus, Yunanistan] siyasi militanlar ve sendika militanları tarafından da desteklendi ve geliştirildi.

Müzakerelerimiz sonucunda aşağıdaki kararı aldık ve tüm dünya işçilerine yaygınlaştırmayı kararlaştırdık:

Savaşa, Sömürüye ve Güvencesiz Çalıştırmaya karşı Mumbay Manifestosu (20 Kasım 2016)

Şu bir gerçek: Savaş tüm kıtalarda yaygınlaşmaya devam ediyor, sömürünün derinleşmesi sürüyor ve güvencesiz emek gitgide daha genel bir hal alıyor.

Savaş: Konferansımız savaşların, müdahalelerin, işgallerin, askeri üslerin ve ayrıca yeni çatışma tehlikelerinin hızla çoğaldığı bir dönemde toplandı. Birçok heyet, bölgelerindeki çatışma durumlarından dolayı Konferansımıza katılamadı.

Bu savaşların diktatörlüklere ve/veya terörizme karşı verildiği ve dolayısıyla meşru olduğunu iddia edenlere elimizdeki gerçeklerle yanıt vermek istiyoruz. Gerçekler, emperyalist sistemin varlığının ve yağma politikalarının devamını teminat altına almak için barbarlığa yol verdiğini ortaya koymaktadır. Ortadoğu’yu kanlı bir kaos içine sokmuş, koskoca ülkeleri altüst etmiş ve milyonlarca kadını, erkeği ve çocuğu en gaddar koşullarda göç yollarına düşmeye mecbur bırakmış olan bu sistemdir.

Sömürü: Tüm ülkelerde ve tüm kıtalarda işçi hakları, kolektif güvenceler, sosyal güvenlik sistemleri ve örgütlenme hakkının kendisi çürüyen bir kapitalist rejim tarafından geriye götürülmektedir; çünkü bu rejim hayatta kalmak için daha vahşi sömürü koşullarını oluşturmak zorundadır.

Kitlesel işsizlik kural haline gelmektedir. İş kanunları sömürü koşullarındaki her türlü hukuki kısıtlamayı ortadan kaldırmayı hedefleyen bir saldırı altındadır.

Her yerde emekçi kitlelerin haklarını kısıtlamak –ve onların direncini kırmak– için mevcut rejimler demokrasiye, ulusal egemenliğe ve halkların kendi kaderini tayin hakkına saldırmaktadır.

Bu rejimler her yerde “serbest ticaret bölgeleri”ni ve işçi sınıfını bölmeyi, işçi haklarını geriye götürmeyi ve emek maliyetini düşürmeyi hedefleyen bölgesel kurumları oluşturmaktalar.

Büyüme ve kalkınma adı altında çiftçiler ve köylüler mülklerin ele geçirilmesi yoluyla topraklarını kaybetmektedir.

Her yerde sömürücüler ve onların hükümetleri işçi örgütlerini–en çok da sendikaları- patronların planlarına tabi olmaya zorlayacak baskılarını yoğunlaştırmaktadır.

Güvencesiz çalıştırma: Dün bu konu Asya’daki, Afrika’daki ve Latin Amerika’daki ülkelerle sınırlı bir sorundu. Bugün ise endüstrileşmiş ülkeler dâhil tüm ülkelerde baskın durum haline geliyor.

Sömürücüler için hedef tüm işleri güvencesiz hale getirmektir. Güvencesiz çalıştırma; kolektif haklar ve güvencelerin kitlesel imhası için ve işçilerin her türlü bağımsız örgütlenmesine karşı kullanılan bir silahtır.

Bu beladan en fazla etkilenen genç nesillerdir; sömürü düzeninin gereksinimleri yüzünden onların geleceği çalınmaktadır.

Yirmi beş yıl önce emperyalizmin bütün güçleri, SSCB’nin dağılmasını, bütün dünyada işçilerin kolektif hak ve güvencelerine yönelik şimdiye dek görülmemiş ölçekteki bir saldırıyı başlatmak ve işçi militanları üzerindeki baskıyı artırmak için bir sinyal olarak gördü.

Mumbay’daki Dünya Konferansının toplanması için yapılan Çağrı bu konuda şunları ileri sürmektedir: “Bu Dünya Konferansı çağrıcılarının elbette bu olayın sebepleri hakkında farklı tahlilleri olabilir. Yönetici sınıflar gibi işçileri savunduğu iddiasında olan pek çok lider de kapitalist sistemin ve üretim araçlarının özel mülkiyetinin ‘aşılamaz bir ufku’ teşkil ettiğini ileri süren konuşmalar yapmışlardır.“

Deneyimlerimiz son 25 yıldır bize göstermiştir ki, ne zaman işçi örgütleri, önderlikleri tarafından, işçi haklarına yönelik saldırıların karşısında mücadele etmek yerine, bu “aşılamaz ufuk” adına saldırılara eşlik etmeye yönlendirildiyse; ne zaman bu önderlikler “kötünün iyisi” adına emek karşıtı bu saldırıları hafifletme arayışında oldularsa, sonuç değişmez bir şekilde işçi sınıfı, işçi hakları ve demokrasi adına, çoğu kez de büyük adımlarla, geri çekilmeler olmuştur.

Ve işçi hareketinin bağımsızlığı alanındaki geriye gidişler her zaman barış konusunda ve ulusların egemenliği konusundaki geriye gidişlerle kol kola gitmektedir.

Biz aşağıda imzası olan ve bu Mumbay Manifestosu’nu yayınlayanlar, geçtiğimiz 25 yılın, bize açık bir şekilde, sınıf mücadelesinin tarihin itici gücü olmayı sürdürdüğünü gösterdiğini ileri sürüyoruz. Bizler insan uygarlığının, barışın ve demokrasinin gelişmesinin, en başta ve en çok, tüm dünyada sömürülenlerin ve ezilenlerin kendi örgütlerinin bağımsızlığını koruyabilmelerine bağlı olduğunu yineliyoruz. Tüm dünya genelinde gerçekleşen genel grevlerin, milyonların gösterilerinin sayısını artık takip edemez olduk. Başarısız bir kapitalist sistemin çıkarlarını muhafaza etmek için; IMF, Dünya Bankası ve Avrupa Birliği gibi kapitalistlerin çıkarlarını savunan büyük uluslararası kurumların dikte ettiği politikaları uygulamak için sorumluluk üstlenmiş olan farklı siyasal kanatlardan hükümetlere karşı işçilerin, köylülerin ve öğrencilerin bir sınıf olarak ayağa kalktığı kitle hareketlerinin sayısını izleyemiyoruz.

Yirmi beş yıl önce ABD öncülüğündeki Irak saldırısının arifesinde İspanya Barcelona’da savaşa ve sömürüye karşı bir Dünya Konferansı toplanmıştı. Bu konferansın sonuç metninde şu açıklanmıştı: “Emperyalizmin hizmetine giren her çeşit siyasal kanattan hükümetler, savaş bahanesiyle tüm haklarımızı ve sosyal kazanımlarımızı ortadan kaldırma çabasına girecekler. (…) Savaş, işçi örgütlerinin –özellikle de sendikaların- bağımsızlığını tehdit eden, bu örgütlerin Devlete tabi kılınmasına yönelik katmerli bir saldırı anlamına gelmektedir.”

1991 yılındaki bu konferansta İşçi Enternasyonali için İşçilerin ve Halkların Bağlantı Komitesi (ILC) kuruldu. ILC de sonrasında Paris’te (Fransa), San Francisco’da (ABD), Madrid’de (İspanya), Berlin’de (Almanya) ve Cezayir’de bir dizi dünya konferansı organize etti. Mumbay’da yer alan birçok delege Barcelona Konferansına ve onu izleyen diğer konferanslara da katıldı. Mumbay’a katılan diğer bazı delegeler, bu hareketin, işçi hareketinin bağımsızlığını ve yönetici sınıfın saldırısına eşlik etme politikalarına karşı bir direniş hareketini öne çıkararak tüm kıtalara yayılmasını göz önüne alarak konferansa katılım gösterdiler.

Mumbay Konferansının başarısı bu direniş yoluna koyulmuş olan tüm siyasi ve sendikal güçleri kalıcı bir şekilde bir araya getirecek ve sınıfın bağımsızlığının yolunu arayan ve uluslararası düzeyde birliği isteyen herkes için –sınıf hareketi içerisinde hangi gelenekten gelirlerse gelsinler- bir çatı oluşturacak bir girişimi gerekli kılmaktadır.

İşte bu nedenle sömürü ve baskı zincirlerinden kurtulmak için eyleme geçmeye hazır olan tüm güçlere çağrı yapıyoruz; onlara barbarlık, savaş ve sömürü dünyasının yerine uluslar ve işçiler arasındaki uyumlu bir işbirliğinin geçeceği bir dünyaya doğru ilerlemek için uluslararası düzeyde ve her bir ülkede örgütlenmeleri için çağrıda bulunuyoruz.

İşte bu sebeple bu Manifestonun imzacıları bir İşçi Enternasyonali için Savaşa ve Sömürüye Karşı Uluslararası İşçi Komitesini kurmaya karar vermişlerdir.

Konferansımızın başlığının gururla ifade ettiği gibi Enternasyonal’in sözleri ile söylersek: Barbarlığa, savaşa ve ulusların parçalanmasına karşı “Enternasyonalle kurtulur insanlık!”

Mumbay Manifestosu İlk İmzacıları

Türkiye’den ilk imzacılar:

Korkut Boratav, profesör doktor – 2011 Cezayir Dünya Konferansı delegesi; Fikret Başkaya, profesör doktor, Türkiye ve Ortadoğu Forumu – Özgür Üniversite; Ertuğrul Ahmet Tonak, profesör doktor – 2011 Cezayir Dünya Konferansı delegesi; Gençay Gürsoy, profesör doktor – 2011 Cezayir Dünya Konferansı delegesi; Atilla Özsever, akademisyen – gazeteci; Cengiz Arın, akademisyen; Cemal Bilgin, Taş.İş-Der; Tarık Safak, İşçi Kardeşliği Partisi (İKP); Şadi Ozansü, İşçi Kardeşliği Partisi (İKP) Genel Başkanı; Hüsnü Öndül, İnsan Hakları Derneği (İHD) – İnsan Hakları Akademisi Kurucu Başkanı; İshak Kocabıyık, Birleşik Taşımacılık Çalışanları Sendikası (BTS) Genel Sekreteri; Yaşar Avcı, İşçi Kardeşliği Partisi (İKP) MYK üyesi; Fulya Ayata, İşçi Kardeşliği Partisi (İKP) MYK üyesi; Birsen Yeşilkanat Kaya, Sağlık-İş üyesi; Kenan Okta, Maden-İş Eskişehir-Kırka Şubesi üyesi; Haluk Altay, Makina Mühendisleri Odası – İzmir Şubesi üyesi.

Tüm imzaları aşağıda görebilirsiniz:

ABD: Alan Benjamin, San Francisco Labor Council [for id. only]; Colia L. Clark, Judicial Violence Symposium; Guadeloupe-Haiti Tour; Grandma for Mumia Abu Jamal; Free Russel Maroon Shoatz; Eco Socialist Movement; Lindsay Koli, Black Lives Matter; Chris Silvera, Local 808, International Brotherhood of Teamster [for id. only]; Ed Rosario, President, NY LCLAA (AFLCIO) [for id. only]; Carol Gay, New Jersey State Industrial Union Council [for id. only]; Allan Fisher, AFT 2121 [for id. only]; Donna Dewitt, President Emeritus, South Carolina AFL-CIO [for id. only]; Rodger Scott, AFT 2121 [for id. only]; Ralph Schoenman, author, lecturer; Mya Shone, author, labor rights organizer; Millie Phillips, Editorial Board, The Organizer; Hal Sutton, UAW-retiree; Larry Duncan, Labor Beat Cable-TV Series, Chicago [for id. only]; Nancy Wohlforth, Secretary-Treasurer Emerita, OPEIU [for id. only]; Gene Bruskin, Founding member, US Labor Against the War [for id. only]; Saladin Muhammad, Southern Workers Assembly [for id. only]; Nativo López, Hermandad Mexicana Nacional; Jack Rasmus, SEIU 1021, St. Mary’s College, Economic Dept.; Michael Carano, Retired Teamsters Union; Lynn Spivey (pers. cap.); Jerry Levinsky, SEIU 509 [for id. only]; Jim Lafferty, Executive Director Emeritus, National Lawyers Guild, Los Angeles.

AFGANİSTAN: Noor, Left Radical of Afghanistan (LRA); Sami, LRA Youth.

ALMANYA: Peter Salmüller; Claudia Schuller; Klaus Schuller, SPD, AFA, EVG; H.W. Schuster, Afa SPD Düsseldorf, Ver.di; Jürgen Hiepe, SPD AfA Düsseldorf, IG Metall; Sidonie Kellerer, GEW (pers.cap); Wilfried Klapdor, SPD-AfA Düsseldorf, ver.di; Christian Krähling, company Council AMAZON, ver.di (pers.cap); Peter Kreutler, vice-president of AfA Düsseldorf, Ver. di delegate (pers.cap.); Mechthild Middeke, ver.di Union secretary (pers.cap.); Hans Jörg Miller, AfA Düsseldorf, ver.di; Norbert Müller, AfA Frankfurt/M., ver.di; Heiner Reiman, IG Metall union secretary (pers.cap.); Sven Rothe ver.di AMAZON (pers.cap.); Bodo Schoo, SPDAfA Düsseldorf, IG Metall; Heimgard Schüller, IG BAU trade-unionist; Anna Schuster, ver. di- delegate Düsseldorf (pers.cap.); Karsten Schuster, ver.di Lüdenscheid; Birgit Schutz, AfA Düsseldorf, member of Company Council, NGG union; Ismail Eren, AfA Düsseldorf, TSD/Turkish social-democrats of Düsseldorf, member of the leadership; Dürdane Tutmaz Eren, TSD/Turkish social-democrats of Düsseldorf, president.

AVUSTURYA: Matthias Lauer, ACUS başkan, member of the national council of the SPÖ (pers. cap.), member of GPA union.

BANGLADEŞ: Rafiqujjaman, President, Bangladesh Jatiyo Sramik Federation (BJSF); Shamimara, Secretary BJSF; Mujibar Rahman, Secretary (Dinajpur), BJSF.

BELARUS: Yuri Glushakov, Social movement “Razam”.

BELÇİKA: Laetitia Coucke, student; Serge Monsieur, trade unionist (pers. cap.); Monique Lermusiaux, retired trade unionist; Claire Thomas, teacher trade unionist; Djazia Boudaoud, teacher trade unionist; Philippe Ferdinande, healthcare trade unionist; Maurice Mateke, student; Jacques Allard, retired; Roberto Giarrocco, public services trade unionist; Gaetan Coucke, teacher trade unionist.

BENİN: Innocent Assogba, Confédération syndicale des travailleurs du Bénin (CSTB); Paul Esse Iko, CSTB; Yovo Serge Dossou, Syndicat national des personnels de l’enseignement secondaire (SYNAPES); Jean-Pierre Koucou, Syndicat national des enseignants contractuels du Bénin (SYNECOB); Soule Salako, Syndicat national des travailleurs des services de la santé humaine du Bénin (SYNTRASESH).

BREZİLYA: Ney Ferreira, Workers Party activist and trade unionist; Daniel Nodari, CUT trade-unionist, Curitiba (Parana); Anisio Garcez Homem, Workers Party activist, Curitiba (Parana); Claudio Ribeiro, labour lawyer, founding member of the Workers Party (Parana); Johnson G. Homem, Workers Party activist (Florianopolis); Marina de Godoy, teacher, Municipal Executive of the Workers party – Curitiba (Paraná); Rodrigo Rossi, teacher (Paraná); Claudia Caramez, teacher, (Paraná); Alex Ferreira Garcia, teacher (Paraná)

BURUNDİ: Richard Hatungimana (Workers and Democracy Party, PTD); Jérôme Sinzinkayo (PTD); Eugène Habonimana (PTD); Zacharie Niyukuri (PTD); Abel Nshimirimana (PTD); Jean Claude Ndikumwenayo, student; Donatien Girukwigomba, student; Albert Bwashi, tradeunionist; Philippe Ntahomvukiye, trade-unionist; Justin-Désiré Ndikuriyo; trade-unionist.

BÜYÜK BRİTANYA: (all pers. cap.) Nick Phillips, Southwark Trade Union Council; John Sweeney, UCATT; Mike Calvert, Deputy Secretary Islington Unison; Ian Hodson, National President of the Bakers Union BFAWU; Adrian Kennett, Unison NEC; Naomi Fearon, NUT and Socialist Educational Association NEC Wythenshawe and Sale East CLP; Jane Doolan, Secretary Islington Unison; Paul Filby, UCATT Secretary Construction Safety Campaign;  Terry Luke, Islington Unison; M. Nat Queen, University of Birmingham University and College Union UCU;  Henry Mott, Unite Southwark;  Doreen McNally, Women of the Waterfront, Mike Arnott, Secretary Dundee Trades Council, Charles Charalambous, freelance writer; Zarina Bhatia, Palestine Solidarity Campaign, Campaign for nuclear disarmament;  Raymond Mennie, Dundee Trades Council and Unite Dundee Area Activists Committee; Barbara Lowe, Islington Unison; Cllr Gill Kennett, Independent Hull; Fiona Monkman, Chair Islington Unison; Cllr Mouna Hamitouche, Islington Labour Councillor; Alex Wood, Islington Unison; Mark Lysaght, Islington Unison; Michael Calderbank, Islington Unison; Rachael Harris, Momentum; Sean Fox, Branch Secretary Haringey Unison; Cllr Makbule Gunes, Haringey Labour Councillor; Peter Durrant, Kings Lynn; Alex Barrett, NW Norfolk CLP.

ÇEK CUMHURİYETİ: Vladimíra Vítová & Petr Schnur, České mírové fórum (Czech Forum for Peace) CMF; Ivan David Nová republika (New Republic).

ÇİN: Hoi Go, Guangzhou; Apo Leong, HongKong;

FİLDİŞİ SAHİLİ: Mamadou Ouattara, CNESC (Coordination Nationale des Enseignants du Supérieur et Chercheurs de Côte d’Ivoire).

FİLİPİNLER: Partido Manggagawa (PM, Labour party).

FRANSA: Patrick Albert, trade unionist; Christine Aubery, UAS; Jacques Aurigny, trade unionist;  Jean-Pierre Barrois; Jean Bartholin, Loire Department Councillor; Karim Benmedjeber, teacher trade unionist; Thierry Bonus, trade unionist, Paris; Patrick Boulo, trade unionist, health sector; Jean-Marie Bourgoin, trade unionist, retired railworker; Thierry Brion, trade unionist, postal worker; Bernard Brizon, free thinker, peace activist; Rémi Candelier, trade unionist; Jean-Pierre Cassard, teacher trade unionist; Brigit Cerveau, teacher trade unionist; Claude Charmont, trade unionist; Bernard Chevreau; Mickaël Chilou, trade unionist  building industry; Guislain Chocun, trade unionist; Daniel Clerc, Councillor and railway worker trade unionist; Pascal Corbex, trade unionist  (pers. cap.); Gilles Cordival, Councillor; Katel Corduant, trade unionist, public services; François de Massot ; Pascal Dhennequin, trade unionist; Olivier Doriane, POID (Democratic Independent Workers’ Party); Fadila Doukhi, shop steward prison staff; Eric Dussin, trade unionist, telecommunication; Dominique Ferré; Yves Gandolfi, trade unionist, steelworker; Samuel Garnier, PG (Left Party); Daniel Gluckstein, POID; Grégory Gosse, trade unionist, metalworker; Allain Graux, PG, trade unionist; Murat Gunay, trade unionist, chemical industry; Laurent Gutierrez, PCF (French communist party); Marc Hebert, UAS; Lucette Hohmann, trade unionist; Eric Jarry, trade unionist, chemical industry; Martine Jarry, trade unionist; Fabrice Jolys, trade unionist, telecommunication; Jean-Jacques Karman, French Communist Party National Committee, Gauche communiste (Communist Left); Christel Keiser, Town Councillor, POID; Marylise Khun, deputy Mayor; Stephane Knapp, POID; Erdogan Koscun, trade unionist CGT Mahler Behr; Patrick Lartaut, PCF; Véronique Lartaut, PCF ; Christelle Leclerc, trade union activist ; François Leclerc, trade unionist; Fabrice Le Roux, trade unionist  health sector;  Fabienne Lodola, teacher trade unionist; Tristan Lombart, student; Francisco Lopera, trade unionist, steelworker; Yvon Luby, Former Mayor of Allones; Maria-José Malheiros, trade unionist, Paris; Norbert Malicet, trade unionist, CGT steel worker; Philippe Manenti, Chair Luxembourg based frontier workers defense committee; Lucie Marzaq, trade unionist  education administration, (pers cap.); Isabelle Michaud; Jean-Rolland Michel; Marie-Luce Mouly, Former co-ordinator PG (28); Alexia Muller, trade unionist; Baba Nabé, Town  Councillor, PS (Socialist Party); Jean-Pierre Normand, trade unionist; Antonio Oliveira, trade unionist and Socialist Party Councillor; Armel Paneri, trade unionist; Boris Papelier, trade unionist  building industry; Frederic Parisot, public services trade unionist; Hélène Peytavi, trade unionist; Marie Pichon, UAS ; Yves Poey, headmaster; Emmanuel Poisson, Nogent-le-Rotrou CGT Trades Council, Secretary; Raynald Prévost, trade unionist; Nicolas Puglia, trade unionist public services; Loïc Ribaud, Jeunesse révolution  (Revolutionary Youth); Gilles Robillard, CGT trade unionist; Jean-Jacques Rodriguez, trade unionist, glass industry (pers. cap.); Isabelle Rose, pers cap; Joëlle Rotré, trade unionist; Bernard Saas, POID; Stéphane Salembien, trade unionist steelworker; Gérard Schivardi, Mayor of Mailhac; Arsène Schmitt, Chair Moselle Frontier Workers defense Committee; Françoise Schum, Councillor; Sylvain Sigurani, trade unionist; François Standaert, teacher; Maurice Stobnicer; Michel Streb, (pers. cap.); Jacky Thaller, teacher trade unionist; Jacqueline Trinquet; Vincent Vassalo, teacher trade unionist; Thierry Vassy, trade unionist, hospital worker; Cathy Van Ballaer, political and trade union activist; Guillaume Vercruysse; Bertrand Vincent, trade unionist; Bernard Vinsot, trade unionist.

GÜNEY AFRİKA/AZANYA: Ashraf Jooma; Busisiwe Cathrine Seabe, “Fees Must Fall” & “End Outsourcing”; Fatimata Keitumetse Moutloatse, “Fees Must fall” & “End Outsourcing”; Thobile Ndimande, “Fees Must fall” & “End Outsourcing”; Mandla Phangwa; Bonginkosi Muchanga; Azikiwe Zweni; Lucky Radebe; Tumi Zwane; Mthetheleli Kasa; Mcebo Dlamini; Bongani Dlamini; Siyabonga Sithole.

HAİTİ: Berthony Dupont, editor, Haïti Liberté.

HİNDİSTAN: Nambiath Vasudevan, Trade Union Solidarity Committee (Mumbai); M.A. Patil, Sarva Shramik Sang president, NTUI Maharastra State (Mumbai); Franklyn D’Souza, Trade Union Solidarity Committee (Mumbai); Milind Ranade, KVSS, General secretary (Mumbai); Betkr Sunanda Chandrakat (Ahmednagar); Nilesh Kumar Parmar, General Secretary, Gujarat Working Class Union (Bharuch); Sanjeev Kumar Nayak, Odisha Domestic Workers Union (Bhubaneshwar); Ashok Kumar, Hotel Workers Union (Delhi); Vinod Kumar Waliya, Hotel workers Union (Delhi); Gopal Mishra (Delhi); Cyril Fernandes, Goenchon Kamdar Ekvot (Goa); Tushar R. Mestry, Goenchon Kamdar Ekvot (Goa); MeenaSur, Gharelu Mahila Kamgar Union (Kanpur); MonaSur, Kapda Millmazdoor Union (Kanpur); P. Krishnammal, NTUI- Kerala State, Cleaning Destination Workers Union (Kerala); Abdul Latheef, KSEB Karar Thozhi Lali Federation (KKTF. NTUI) (Kerala); P. N. Sanathanan (Kerala); K.S. Yesodhara Devi, NTUI- Kerala State, Cleaning Destination Workers Union (Kerala); R. H. Acharekar, TUSC (Mumbai) ; Paankhi Agrawal, Ambedkar Periyar Phule Study Circle, IITB (Mumbai); K.S. Ahire, BEST Kamgar Union Kamgar Aghadi (Mumbai); Praful Anant Salvi, MGKU (Mumbai); Govind Balkrishna Sawant, Association of engineers (Mumbai); Nalini Chandrakant Rout, Maharahstra Rajya Anganwadi Sanghatana (Mumbai); A.G. Chitnis, OTIS (Mumbai) ; Muralidhra Dekhane (Mumbai); Prashant Deorukhkar, DHL Employees Union (Mumbai) ; Ramdas Dinkar Nikam (Mumbai); Ptarick Fernandes (Mumbai) ; Prashant Gaikwad, MGKU (Mumbai); Vernon Gonsalves (Mumbai); Deepti Gopinath (Mumbai) ; Shankar Gunde, Reliance Workers, Mumbai electric employees Union (Mumbai); Denzil John, Hindustan Lever Employees Union (Mumbai); Mukhund Kadam, Sarva Shramik Sang (Mumbai); Raju Kadam, Mumbai Electric Employees Union (Mumbai); Abhay Khedekar, DHL Employees Union (Mumbai) ; Ravindra Krushna Khedekar, MGKU (Mumbai); Kranthi Kumar, APPSC, Mumbai (Mumbai); J.F. Lewis, MGKU (Mumbai); Khan Mehboob Bismillah, MGKU (Mumbai); M.S. Nair, Blue Star Workers Union (Mumbai); Raju Narangikar (Mumbai); M. J. Pandey, Brihan Mumbai Union of Journalist (Mumbai); Patil Pandurang Dnyandeo, MGKU (Mumbai); Ashok Prahlad Baviskar, MGKU (Mumbai); Harish Raghunath Surve (Mumbai); Rajendra Ramchandra Nikam (Mumbai);  D. Rashmi (Mumbai); Salim Saboowala (Mumbai); Deepak Sawant (Mumbai); Geeta Seshu (Mumbai); Safaraz Shaikh, Oberoi Hotel employees Union (Mumbai); Ashok Shankar Ghajbiye, Association of Engineering Workers (Mumbai); Nayana Shevasi Walum, Maharashtra Rajya Anganwadi Sanghatana (Mumbai); Saidulu Singapanga, Reliance Workers (Mumbai); Vinay V. Tamhankar (Mumbai) ; Siddhrath Gourkhede, MGKU (Nagpur); Ratnakar Namdewrao Watkar, Secretary, Association of engineering Workers Mouda Unit of Hindalco Industries (Nagpur); Chandrabhansher Sing, MGKU (Nagpur); Nivesh Uchibeeyle, MGKU (Nagpur); Shantataraka N. Katkade (Nanded); Keshav Hanumant Ghafare, Thermax Kamgar (Pune); Neeraj Jain, Lokayat (Pune) ; Santosh Ranjane, NTUI Thermax Kamgar Sanghatana (Pune); Manju Meena Lakra, Bharatiya Gharelu Kamgar Snagh (Ranchi); Tushar Suresh Ghag, Kansai Nerolac Paints Employees Union (Ratnagiri); R. Ansari (Tamil Nadu); S. Gopal, CPDR Tamil Nadu (Tamil Nadu); M. Krishnamoorthy, Salt Workers Union, Unorganised Workers Federation, Thoothukudi (Tamil Nadu); A. Nainapanni (Tamil Nadu);  P. Richard, HEFOI (Tamil Nadu) ; M. Sugumaran, CPDR (Tamil Nadu); Varadarajendra, Karnataka Shramik Shakti; Juliet, (Tuticorin, Tamil Nadu);  S. Robinson, Democratic Fish and Fishery Workers Union (Tuticorin, Tamil Nadu); Ashwini Ajabrao Mahalle ; M. Anjapuli; Shailesh Avarsekar, DHL Employees Union; Dadarao Baburao Patekar, KVSS; Sonawane Balasaheb Hiraman, MGKU; Sweta Balvant Narsale, Oberoi Hotel HEFOI; Ankush Bhahiwade, Maharashtra Municipal Labour Union; Anandi Bhosale; Gurunath  R. Bhovad; Sarlatai Chabukswar, Anganwadi Sanghatana Sarv Sramik Sangh; Nilesh Datkhile; Suryamani Gaikwad, Anganwadi; Sandesh Gawade; Mahendra Hiwrale, Maharahstra Municipal Kamgar Union; J. Jayaghosh, KKTF- NTUI; Pravinkumar Jayaramulu Adimalla; Yadaiah Kannam; Kathirvel ; Nana Kedare; Aabess Khan, DHL Employees Union; Munish Kumar; Padma Kumar, Kerala Cable TV Workers Unity Centre (NTUI); R. Kumar; Alok Ladda, Thozhilalar Koodum ; Sunil Lahu Ghagare, KVSS; Raju Lokhade; Narendra Lomesh Chaudhari; N. Manoharan, HEFOI (HMS); Shivaji Mokal; Subhas Naik Jorge, Kamgar Rancho Ekvott, “Workers Unity” (Goa); Mahesh Param; Dilip Pawar; Vijay Pawar; John Peter, HEFOI (HMS); Kursakant Pimpalkar; Ramagounder; Narayan Raul, Otis Elevator’s Employees’ Union; Krishnan Saini; Mr. Sanjay Shelke, Maharashtra Kamgar Aghadi, MGKU; Mangala Saraf; Imran Shaikh; Madhavi Shinde, Anaganwadi; Datta Sonawane; Srirangam; M. Subbu; Devdas Subraj Prabhu, OTIS; Shobha Tadargi, Union of Anganwadi Supervisors; Rani Teja Sangheetha; Francis Thomas Jimmy, Hindustan Lever Employees Union; Deepak Tirlotkar; Milind Tirodkra, HEFOI; Kale Umesh Raghunath ; Suraj Uttam Hajane; Surendra Vairal, Hindustan Lever Employees Union; Raja Veeramudhu; T. Venkat, TN Labour; Chandrika Venkata, Thozhilalar Koodum; Ambre Vishnu Sadashiv, Kansai Nerolac Paints Employees Union.

İRLANDA: Six Counties: John Kennedy, Belfast; Micheal O’Neil, Derry; Micheal Sullivan, Derry. Republic of Ireland: Thomas Pringle TD (member of Parliament) – Independent – Donegal; Ciaran Campbell Mandate (North and West); Katrina Groves, teacher trade unionist.

İSVEÇ: Enamul Haq; Nadezhda Bravo Cladera, Stockholm University;

İSVİÇRE: Micky Zimmermann, Socialist Party member, City council member in Versoix, Geneva canton.

İTALYA: Dario Granaglia, FIOM- CGIL tradeunionist (per.cap); Lorenzo Mortara, FIOM- CGIL trade-unionist (per.cap); Lorenzo Varaldo, coordinator Movimento politico per’Abrogazione (MPA); Federica Marra, teacher, MPA; Stefania Giovando, MPA; Suelì Croce, worker, MPA; Kristian Goglio, CGIL-teachers union, Executive member, Torino; Monica Grilli; CGIL-teachers union delegate; Betty Raineri CISL-teachers union delegate; Gianni Guglieri, worker, UIL-chemical industry trade unionist; Vanna Ventre, teacher, TL Editorial board, MPA; Luigi Brandellero, worker, TL Editorial board, MPA; Ugo Croce, TL Editorial board, MPA; Valeria Busicchia, teacher, MPA; Alberto Pian; teacher, MPA; Andrea Monasterolo, worker, CGIL-chemical industry trade unionist; Alessandra Cigna, CGIL teachers union delegate; Felice Fazzolari, teacher, MPA; Claudia Poggio, teacher, MPA; Angela Fenocchio, teacher, MPA; Agata Pantella, teacher, MPA; Daniele Grego, CISL trade unionist; Alberto Ara, employee, former candidate at local elections for “Abrogazzione”; Cinzia Sannazzaro, Call Center employee, trade unionist

İZLANDA: The People’s Front of Iceland.

KANADA: Brian Ross Ashley, Executive member, Toronto-St. Paul’s NDP Association; retired hospital worker, former executive council member, SEIU Local 204; Paul Nkunzimana, activist, retired university teacher; Jean-Gabin Ntebutse, teacher, University of Sherbrooke; Alexis Ndimubandi, Researcher, Montréal.

KORE: Sikhwa Jung, trade unionist, metalworkers federation KCTU; Ha Sage Soo.

MACARİSTAN: Matyas Benyik, ATTAC; Droppa Gyoran Guztav, SZAB (Szervezok A Baloldalert – the Left organizers); Somi Judit, Anyiszonyan Klàra, Rona Péter, Rona Judit.

MEKSİKA: Gloria Gracida, teacher unionist; Melquiades Velueta Velueta, union leader, healthcare workers, Palenque, State of Chiapas; Raul Callejas, healthcare worker, State committee for a New Workers Federation; Andrés Cantoral, healthcare worker, Palenque; Daniel Martínez, State organization of democratic parents, Chiapas State; Russel Aguilar, teacher unionist and CORCI México activist; Misael Palma, SNTE-CNTE, Sección 7 retired, Chiapas state; Ricardo Castelo Castillo, Oil worker, Nanchital, Veracruz group for Trade-Union Renewal; Tirso Marin López, Minatitlan, Veracruz group for Trade-Union Renewal; José Armando Bemon Pérez, Nanchital, Veracruz group for TradeUnion Renewal; Juan Antonio Avalos, STUNAM worker; Ismael Ruiz, CORCI México activist; Liliana Plumeda, CORCI Mexico activist; Juan Carlos Vargas, university teacher, CORCI México activist; Jesús Casillas Arredondo, CORCI México activist; Marco Antonio Morales, “maquiladora” worker; Alejandra Rivera, OPT Tijuana member; Joaquín Torres, OPT Tijuana member; Luis Carlos Haro, student, OPT Tijuana member; Josué Valenzuela, student, Student committee to defend public education, Tijuana (EDUP TJ).

PAKİSTAN: Rubina Jamil, general secretary All Pakistan Trade Union Federation (APTUF), president All Pakistan Workers Confederation; Khursheed Ahmeed, General secretary, All Pakistan Workers Confederation; Mohammad Anwer, president APTUF, chief organizer, Railway Workers Union (Workshop); Mohammad Ilyas, Joint secretary, Workers union Nisar art press, joint sec. APTUF; Saeed Gujjar, executive member APTUF; Mohammad Arif, General sec., United Foam employees union; Mohammad Ashraf, secretary APTUF; Rao Nasim, Deputy general secretary, Railway workers union (open line); Amna Younas, Progressive youth; Rehmatullah Khan, Progressive youth; Mohammed Mehmood, Progressive youth.

PERU: Luis Olivencia Baldassari, former Bank sector trade union leader; Henry Torres Gallarday, activist of popular organization; Jesus Castro Paredes, retired teacher.

PORTEKİZ: Jorge Torres, trade unionist CGTP; Adriano Zilhao; Fernando J. S. Soares, leader of SITE (Sindicato dos Trabalhadores das Indústrias Transformadoras, Energia e Actividades do Ambiente) union; Joaquim Delgado, SITE trade unionist; Fátima Martins, former union leader of UGT and SITESE; José J. S. Henriques, former member of the Círculo de Leitores Workers commission, trade unionist; Rui Rodrigues, SNESup (university teachers) unionist.

ROMANYA: Constantin Cretan, National Federation of Labour (FNM); Ileana Cretan, Association for Workers’ emancipation (AEM).

RUSYA: Denis Berezutskiy, Workers’ Platform; Natalia Kotova, anthropologist; Olga Masson, Workers’ Platform; Mark Vassilev, historian and left activist.

RUANDA: Karango Niyonzima Alphonse, tradeunionist.

ŞİLİ: Sixto Iturra, “Soberanía y Justicia Social”; Eduardo Neira, Shipyard worker, “Soberanía y justicia social”; Sérgio Ceballo, metalworker, “Soberanía y Justicia Social”.

TOGO: Lawson Messan.

TUNUS: Ali Hached, activist.

TÜRKİYE: Korkut Boratav, emeritus professor, Algiers Conference (2011) delegation; Fikret Başkaya, Foundation of the Forum of Turkey and Middle East, president – head of Free University; Ertuğrul Ahmet Tonak, professor – Algiers Conference (2011) delegation; Gençay Gürsoy, emeritus professor – Algiers Conference (2011) delegation; Atilla Özsever, academician, journalist; Cemal Bilgin, Tas.Is; Tarik Safak, Party of Workers’ Fraternity (IKP); Şadi Ozansü, Party of Workers Fraternity (İKP), chairman; Yaşar Avcı, Party of Workers Fraternity (İKP), member of executive committee; Fulya Ayata, Party of Workers Fraternity (İKP), member of executive committee; Birsen Yeşilkanat Kaya, Trade Union in Health Industry (Sağlık-iş), member; Kenan Okta, Eskişehir-Kırka Branch of Mine Workers’ Union of Turkey (Maden-iş), member; Hüsnü Öndül: Human Rights Association – Human Rights Academy, founding chairman; İshak Kocabıyık: United Trade Union of Transport Employees (BTS), secretary general; Haluk Altay: UCTEA The Chamber of Mechanical Engineers – İzmir Branch, member.

UKRAYNA : Yury Chakhine.

VENEZUELA: Rafael Linares, PSUV activist.

YUNANİSTAN: Vasso Frangou, writer; Eleni Pieropoulou; Popular Unity (LAE) member, Papagos/Holargos; Maryse Lelohé; LAE member, Papagos/Holargos; Eva Kallitsi, student; Christos Roubanis, lawyer, LAE member (Athens); Andreas Guhl LAE Argolida member; Sotiria Lioni (Nafplio); Dimitrios Balaskas, peasant (Nafplio); Giorgos Ikonomou, teacher, member of teachers’ union; Dimitra Mpirpanagou, unemployed (Nafplio); Eirini Morou (Athens).

ZİMBABVE: Mafa Kwanisai Mafa; Comrade Chen Cimutengwende, ZANU-PF central committee member; Comrade Kizito Chivamba, local Member of Parliament; Comrade Wellington Magura, ZANU-PF Central Commitee member; Jacob Rice, ZFTU, General Secretary; Bernad Dhanda ZFTU; ZANU PF members and Zimbabwe national war veterans association members: Evan Zingwe; Eustina Mumbire; Beatrice Mufungi; Geraldine Tafirenyika; Thyra Nudi; Munyaradzi Kwande; Raymond Maphosa; Memory Mpandawana; Arasiah Phiri; Mathew Nyakurerwa; Shingai Chifondondo; Munyaradzi Busvumani; Tapiwanashe Chikwinho; Wellington Magura; Simbarashe Mutukwa; Chenai Mpandawana; Tawanda Kwanisai; Terrence Musanga; Angeline Bhebhe; Raphnos Mushandu; Enock Nherera; Bwanairi Phiri; Students at Midlands State University: Kudzaishe Nyandoro; Fulton Chihlava; Zvatapiwa Chideya; Kudzai Mango; Clotilda Mango; Tanyaradzwa Chaitezvi; Josephine Mudzingwa; Yeukai Mabeka; Ruvimbo Mabeza; ZANU-PF youth: Sophie Moyo; Brian Fundila; Patrick Chademana; Edmore Mundenga; Plaxedes Muchenje; Lawrence Madzokere; Davson Khalitula; Yemurai Guvheya; Gweru youth: Claris Mtandi; Melody Muvuti; Tendai Kim; Nicolyne Chiware; Victor Maride; Shingai Masekesa; John Mawire; Brighton Javangwe; Ranga Gumbo; Joe Phiri; Joseph Gopane; Cde Kudakwashe Shambare, Zimbabwe Pan Africanist Youth Agenda; Brian Konzo, Chairperson, ZICOSU (Zimbabwe congress of students Union) – Gweru branch; Diana Nkomo, vice-Chairperson, ZICOSU-Gweru; Thembelihle Sibanda, spokesperson, ZICOSUGweru; Blessing Gwizo, secretary general, ZICOSU-Gweru; Romeo Chisango, Treasurer, ZICOSU-Gweru; Trymore Mariwo, political commissar, ZICOSU-Gweru; Shaibu Salanje, security, ZICOSU-Gweru; Tawanda Maswoto, information, ZICOSU-Gweru; Norleen Nyamambi, organizing secretary, ZICOSU-Gweru; Ropafadzo Fundira, committee member, ZICOSU-Gweru; Sihle Ndloyu, committee member, ZICOSUGweru; Cedrick Magadu, committee member, ZICOSU-Gweru; Jorum Mukono, committee member ZICOSU-Gweru.