— Rabochie Izvestiya (([İşçi Haberleri] Eylül 2008’den itibaren yayın yapan Rusça “Sınıf mücadelesi için uluslararası açık platform”. Bu metin ayrıca La Vérite/ Gerçek’in Mart 2015’te yayınlanan 85. sayısında yayınlanmıştır.)), 49. sayı (Ocak 2015)
Cezayir TV3 kanalından Cezayirli gazeteci Linda Ababsa’nın 1 Aralık 2014’te yeni Ukrayna hükümetinin kuruluşuyla ilgili olarak haklı biçimde işaret ettiği ((Aralık 2014’de Cezayir İşçi Partisi gazetesi Fraternité’de yazarının izniyle tekrar basılan bir makalede.)) gibi “Finans Bakanı Ann Jaresko; Chicago doğumlu bir Amerikalı. Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanlığı’nda çeşitli görevlerde bulunmuştu. Ve Ukrayna’daki son görevi ABD Büyükelçiliği’nde Finans Birim Başkanlığıydı. Aynı zamanda yatırım fonu Horizon Capital’in kurucularından ve CEO’suydu. Bu hükümete Bakan olarak atanan ikinci yabancı ise bir Litvanyalı. Bir İsveç yatırım fonunun kurucularından olan Aivaras Abromavicius Ekonomi Bakanlığına atandı. Üçüncüsü Gürcistan’nın eski Sağlık Bakanı Kvitashvili. Gürcistan’da hastaneleri ve poliklinikleri özelleştiren kişi. (…) Dolayısıyla Maidan devrimi, yabancıları içeren bir futbol takımını andıran bir hükümetin kurulmasına hizmet edecek görünüyor. ABD, Avrupa Birliği, Atlantik İttifakı ve Uluslararası Para Fonu (IMF) tarafından programı dikte edilen güçlü bir sağ kanada sahip bir takım. Dolayısıyla Başkan Petro Poroşenko hayal edebileceğinden daha ileri gitti. Hükümetine yaptığı bu makyajla Ukrayna’nın pratikte artık yerel ’temsilciler’ ile yönetilmeyen ve doğrudan yeni rejimin yabancı patronları ve sponsorları tarafından yönetildiği bir sömürgeye indirgendiği imajını verdi.“
Sokakta – en azından ön planda- neo-Naziler ve Stephan Bandera’nın mirasçıları vardı ve “Euromaidan”da oldukça kullanışlı olduklarını ispat ettiler. IMF tarafından talep edilen “şok tedavinin” yürütülmesi için yabancı “uzmanlar” gelince bu iş artık bir “sömürge” olmanın ötesinde, katıksız bir ABD “mandasına” dönüştü. IMF’nin Kiev’i ziyaretinde (12 Aralık 2014) Agence France Presse şunu duyurmuştu: “Ukrayna otoriteleri feci bir ekonomi ve doğuda maliyeti yüksek çatışmalarla köşeye sıkıştırıldı ve çıkmazı kırmak ve kreditörlerinin kredibilitesini yeniden kazanmak için ‘şok tedavinin’ etkisiyle giderek artan sert kemer sıkma politikalarına zorlanıyor.”
Kömür madenlerinin tamamen özelleştirileceğinin duyurulmasının ardından, “Ulaştırma Bakanı kendi alanında ’yolsuzlukların önüne geçmek’ için Ukrayna’daki yolları ve demiryollarını yöneten temsilciliklerin (Ukravtodor ve Ukrzaliznytsia) özelleştirileceğini duyurdu.” Bununla birlikte, hükümetin iradecilik (voluntarizm) riski, IMF tarafından kamu açığını azaltmak için talep edilen enerji fiyatlarını yükseltmek, eğitim ve sağlık dahil sosyal harcamalardaki sert kesintiler gibi sevilmeyen önlemler ile çatışmalara yol açıyor.”
Aynı hükümet 23 Aralık’ta Rada’dan (Parlamento) NATO ile resmi bir anlaşmaya kapı açacak bir Anayasa değişikliği geçirdi. Donbass halkı (Donetsk ve Lugansk bölgeleri) aylarca süren savaştan perişan ve kıtlığa doğru giderken 14 Kasım’da maaşlardan, emeklilikten ve kamu hizmetlerinden başkanlık düzeyinde mahrum edildi. Rus Dışişleri Bakanı Lavrov bir “anlaşmanın” ne olabileceğini şimdiden özetliyor: NATO şemsiyesi altında “Ukrayna’nın toprak bütünlüğü” (Donbass dahil) Rus hükümeti tarafından tanınırken Kırım’ın ilhakı büyük emperyalist devletler tarafından zımnen kabul edilecek (bu en azından etkili çevrelerde ifade edilen bir pozisyondur).
Fakat Rusya’da olduğu gibi Ukrayna’da da sınıf mücadelesinin “yasaları”, Kiev’de KievPasTrans belediye ulaştırma şirketinde sendikaları Trudovaya Solidarnost’ın [İşçi Dayanışması] çağrısıyla Marshrutka ((Rotalı taksiler.)), otobüs ve tramvay sürücülerinin ücret borçlarının ödenmesi için başlattığı grevde görüldüğü gibi “tarihin motoru” olmaya devam ediyor. Aynı işçi sınıfı Rusya’da Moskova bölgesinde hastanelerini savunmak ve AvtoVAZ’yi (Togliatti) yok etmek isteyen çok uluslu şirketlerin -federal otoritelerin suç ortaklığıyla- binlerce işçiyi işten çıkarmasına karşı kendi zemini üzerinde durmak ve kendi çıkarlarını savunmak için savaşıyor.